Gaden, een klooster met een unieke ligging

Terwijl ik zonder vooropgezet doel door de lange straat wandel die vanaf de Mekong door het centrum van Shorda voert stopt een bescheiden witte SUV naast me. En wordt me in keurig Engels gevraagd of ik een lift wil. Een dertiger met halflang haar, Tibetaanse trekken en een zonnebril kijkt me vragend aan. Tja, een lift, waarheen dan? "What's over there?", vraag ik zonder veel verwachtingen en ik wijs de stad uit. "Get in I'll show you" is het antwoord.

Shorda

Shorda is na Quapugtang (Zahutengzen op zijn Chinees en ook wel Zadoi genoemd) de tweede wat grotere plaats aan de Mekong. De stad wordt ook wel Nangchen genoemd, naar het district waar het de hoofdstad van is. In tegenstelling tot Zadoi heeft Nangchen wel een vermelding in mijn reisgids, al is de info erg spaarzaam. Ook hier vind je eigenlijk geen toeristen. En spreekt bijna niemand enig Engels.

Mijn chauffeur stelt zich voor als Bob en rijdt een paar kilometer in de richting van een strook heuvelland waarvoor een indrukwekkend ogende poort naar een klooster leidt. Naast het klooster een paar stupa’s, die zeer mooi afsteken bij het er achterliggende landschap. Op twee oudere monniken na, die in een klein kamertje aan de zijkant hun gebeden chanten, is het klooster leeg. Ook hier zijn de meeste monniken hun familie aan het helpen met het oogsten van de Caterpillar-fungus. We krijgen de zegen van het tweetal, en laten een financiële offerande achter waarmee deze niet heel spannende visite ten einde komt.

Nangchen Berggezicht vanuit het klooster

Berggezicht vanuit het klooster

Op de terugweg vertelt Bob dat hij jarenlang in India heeft gewoond, wat zijn goede Engels verklaart, en dat hij ‘iets’ in toerisme heeft gedaan en in de handel heeft gezeten. En dat hij zich nu aan het heroriënteren is. Mijn plan was een paar kloosters in de omgeving te bezoeken, waaronder het Gaden klooster dat gelegen is aan de Dzi, een zijrivier van de Mekong. De route naar dit klooster is wat complex. Losang, van de blog Land of Snows, die me al eerder heeft geholpen met mijn navigatie door deze streken, heeft me weliswaar een routebeschrijving gemaild, maar hoe leg ik dat uit aan een taxichauffeur die geen woord Engels spreekt. Dus ik stel Bob voor de dag erna op pad te gaan. En hem te betalen wat ik anders een taxi kwijt zou zijn.

Ruige bergwegen

Het is licht bewolkt als we de stad verlaten, de Mekong oversteken en een onverharde weg langs de oevers inslaan. Naarmate de weg verder van de rivier leidt en omhoog gaat wordt ze slechter, veel slechter. Het begint te sneeuwen en rossige aarde verandert in bruine modder. Laaghangende wolken zorgen er af en toe voor dat bergen en horizon samensmelten. De sneeuw maakt de weg af en toe zo goed als onzichtbaar. Gelukkig is Bob een bijzonder rustig rijdende chauffeur zonder al teveel drang naar reïncarnatie.

Ruige bergwegen

Meer slecht weer

Bergen en horizon versmelten

Bergen en horizon versmelten

“I dont like this, the weather is too bad”, zegt Bob, en gaat nog iets langzamer gaat rijden terwijl de ruitenwissers overuren maken. We stoppen bij een vlak stuk waarop een kleine kudde yaks tussen de sneeuw van de pollen graast en zitten de sneeuwbui uit. Langzaam klaart het op en beginnen bruin zwart en wit plaats te maken voor groen en blauw.

Modrong

We arriveren bij de plaats Modrong, waar we een zijweg zouden moeten nemen. Op een kruising staat een kleine stupa waar twee oudere mannen met gelooide gezichten rondjes omheen lopen, ondertussen de gebedsmolens draaiend houden. Bob maakt een praatje en vraagt naar het klooster dat ons doel is. Het is inderdaad de zijweg van het kruispunt die erheen moet voeren. Maar eerst herbergt Modrong zelf nog wat verrassingen zoals het Surmang Namgyaltse klooster met zijn vrij unieke, verticale, architectuur. En er is een groot klooster met ervoor de zorgvuldig intact gelaten ruïnes van een verre voorloper ervan.

Modrong-Surmang Namgyaltse Monastery

Modrong-Surmang Namgyaltse

Het Gaden Klooster

Uiteindelijk bereiken we het Gaden klooster met zijn unieke ligging in de bocht van de Dzi. Bob is gaandeweg van chauffeur toerist in eigen land geworden en lijkt me haast dankbaar dat ik hem erheen geleid heb, iets dat overigens later niet tot een substantiële korting zal leiden.

We rijden driekwart rond het klooster tot we een brug vinden. Hoewel het hoofdgebouw van het klooster met zijn gouden dak uit de verte vrij fors lijkt blijkt het heiligdom dat ertegenover ligt aan het eind van een lange trap vrij klein. Een oudere monnik, drie jonge monnikjes, een paar bezoekende vrouwen en een luie hond zijn de enige levensvormen in het klooster. Het binnenste heiligdom is -zoals dat in Tibetaanse kloosters altijd het geval is- een buitengewoon duistere plek. En ook wel een erg rommelig hok, met stapels kleding, losliggend eten, boeken, kussens en beddengoed. Op de keper beschouwd een religieuze uitvoering van de mancave. In de hoeken en deels achter glas beelden van verschillende figuren uit de Tibetaanse mythologie. Deze barokke religie heeft wel wat overeenkomsten met het katholicisme, met zijn scala aan heiligen, de duivel en één centrale figuur.

Demon in het Ganden klooster

Demon in het Ganden klooster

De oorspronkelijke leer van de Boeddha beschrijft het aardse en het Nirvana, de verlichting, maar geen god. Het Tibetaanse Boeddhisme is vermengd met het animistische Bon geloof en kent vele goden en demonen, die vaak ook nog overeenkomen met die uit het Hindoeïsme. Ook in de manier van uitbeelden zijn er duidelijke overeenkomsten. De jonge monniken zijn zo vriendelijk de beelden bij te lichten met hun iPhone wat een wonderlijk mengsel van traditie en moderniteit oplevert.

Nadat we zegeningen en monetaire offeranden hebben uitgeruild voert de terugweg ons over een onherkenbaar landschap, waar de zon nu schijnt en de kort begroeide steppes niet meer verhuld worden door de sneeuw. Een comfortabeler, maar toch duidelijk minder spectaculaire rit voert ons laat in de middag terug naar Shorda, waar ik nog op tijd ben om een paar fraaie stupa’s en kloosters bij mooi avondlicht te bewonderen.

Ashoka Stupa in Nangchen

Ashoka Stupa in Nangchen (Shorda)

Vervolg: Een taxichauffeur maakt zijn gage al onderweg op

Zie ook fotospecial: De bovenloop van de mekong
Voor meer info over de regio: The land of snows

Theo
  1. Alexander zegt:

    I am a Buddhist and never been to this monastery. It’s a very peaceful and beautiful place. Thanks for sharing the article and great pictures.

Vragen? Suggesties? Of jouw reishonger delen?

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Je mag alleen HTML tags en attributen gebruiken:

<a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>