Een casa in Costa Rica

Hoe ben je in Costa Rica terecht gekomen?

“Ongeveer 20 jaar geleden runden enkele vrienden van mij een hotel in Hurghada in Egypte. Het toerisme liep daar zodanig terug, dat zij op zoek gingen naar een ander land om zich te vestigen. Hun keuze viel op Costa Rica omdat dit een stabiel land is. Zij vroegen of ik interesse had om mee te gaan.

Bij wijze van uitproberen ben ik een maand op vakantie gegaan in Costa Rica. Bij terugkomst in België besloot ik om ervoor te gaan. Ik ben altijd avontuurlijk ingesteld geweest en had ook voor mijn emigratie naar Costa Rica al veel gereisd. Zo heb ik een jaar in Mallorca gewoond.”

Hoe is de emigratie verlopen?

“Met de emigratie heb ik geen problemen gehad. Dat komt denk ik mede door mijn ‘open minded’ instelling. Soms maken mensen problemen van zaken die in de cultuur zelf zitten. Bijvoorbeeld het tempo waarin zaken worden geregeld. Je kunt het beste accepteren dat dingen anders lopen dan je gewend bent in je thuisland. Het proces van mijn emigratie heeft zo’n 2 jaar geduurd. Dat komt voornamelijk door de bureaucratie.”

En toen?

“Ik opende een discotheek in Playa del Coco. Deze liep goed en vormde serieuze concurrentie voor een ander etablissement in deze kustplaats. De eigenaar hiervan was echter goede vrienden met de burgemeester. Het werd voor mij vechten tegen corruptie, zoals politieagenten die wel erg vaak kwamen controleren. Na zes jaar ging de burgemeester achter de tralies voor corruptie. Helaas werd zijn advocaat de nieuwe burgemeester. Ik besloot toen van de kust weg te trekken en kocht het grondgebied waar nu Aroma de Campo op staat.”

Charlie (linksvoor) met zijn gasten op oudejaarsavond.

Wat is het concept achter ‘Aroma de Campo’?

“Aroma de Campo is een haciënda met zes gastenkamers. De sfeer is gemoedelijk en familiair. Iedereen is hier altijd welkom. Onder de veranda staat een lange eettafel, waaraan we het ontbijt en desgewenst ook het diner serveren. Ook zijn er diverse zitjes en een grote hangmat, waar je na wandelingen in het nationaal park tot rust kunt komen. Verder zul je als gast merken dat wij van spelletjes houden: er is bijvoorbeeld jeu de boules en een sjoeltafel. Ook is er een book exchange. Verder hebben we natuurlijke accenten aangebracht. Zo komt het water in het zwembad van de rivier. Het is misschien niet altijd zo helder als in een normaal zwembad, maar wel zonder chemicaliën.”

Je hebt Aroma de Campo vanuit het niets opgebouwd. Hoe heb je dat gedaan?

“Toen wij het grondgebied kochten, bestond het enkel uit junglegrond. Ik heb toen iemand ingehuurd om het terrein, ongeveer 3 hectare, met een machete begaanbaar te maken. Na drie weken was er nog geen verbetering te zien. De mensen uit het dorp kwamen toen met het idee om het grondgebied kaal te branden. Nadat de dorpsbewoners dit hadden gedaan, hebben wij beslist waar we zouden gaan bouwen. We kozen voor het hoogste punt. Vervolgens moesten we alles zelf aanleggen, zoals het platform, water en elektriciteit.

De constructie bracht de nodige problemen met zich mee, vooral vanwege de taal. Iedere dag was er wel iets.” Charlie kijkt om zich heen: “Ik kan hier niets opnoemen wat niet minstens twee keer is veranderd. Ik wilde bijvoorbeeld dat alle deuren naar buiten open zouden draaien. Maar als ik dan even weg was, bijvoorbeeld om materialen te halen, was het bij terugkomst anders gedaan. De bouw heeft anderhalf jaar geduurd. In die periode ben ik er iedere dag intensief bij betrokken geweest. Dit komt ook door mijn achtergrond als binnenhuisarchitect. Ik heb alle kamers zelf ingericht.”

Wat maakt jullie aanbod bijzonder?

“Eigenlijk alles”, antwoordt Charlie glimlachend. “Ik kom hier zelf nog altijd graag naartoe. Ik woon met mijn vrouw en twee kinderen in San Jose, maar ben om de tien dagen hier. Het voelt als mijn stekje. Je komt hier als bezoeker boven op de heuvel, na een lange tocht. Je zoekt waar je naartoe moet en ineens sta je in een tuin vol relaxte zitjes. Dat is altijd de bedoeling geweest en dat is ook gelukt. Daar ben ik blij mee.”

Waar komt de naam van de haciënda vandaan?

“Ik vond het moeilijk om een naam te kiezen. Ik wilde de casa niet zomaar naar Rincon de la Vieja vernoemen. Uiteindelijk is het ‘Aroma de Campo’, de geur van het platteland, geworden. We hebben hier op het terrein namelijk veel bomen die heerlijk geuren.”

Wat is in jouw ogen typisch Costa Ricaans?

“Costa Ricanen zijn hele trotse mensen. Als je ze een vraag stelt waarop ze het antwoord niet weten, zullen ze dat niet snel toegeven. In plaats daarvan geeft men liever het verkeerde antwoord. Wij hebben dit een keer getest door de weg naar België te vragen. We krijgen prompt een richting aangewezen, inclusief uitleg hoe we daar moesten komen.

De positieve kant van deze eigenschap is dat een Costa Ricaan altijd tijd voor je heeft. Wij komen uit een gejaagde cultuur en zijn soms geneigd om te denken dat iets vandaag niet zal gaan. Costa Ricanen kennen dergelijke stress niet. Afhankelijk van je vraag, zullen ze proberen om het voor je gedaan te krijgen. Als reiziger zul je vriendelijke mensen tegenover je krijgen.”

Je bent een ondernemend type. Waar houd je je zoal mee bezig?

“Een van mijn tips voor mensen die naar het buitenland verhuizen, is om nooit op één paard te wedden. Behalve Aroma del Campo bezit ik een Bed & Breakfast in San Jose, genaamd La Finca. Verder exporteer ik koffie, cacao en medicinale planten. In het verleden organiseerde ik ook tours voor toeristen, waaronder paardrijtochten.”

Welk deel van Costa Rica mogen reizigers niet missen?

“Dat is wat mij betreft Rincon de la Vieja. Ik heb de grond hier mede gekocht omdat ik voelde dat het nationaal park aan populariteit zou groeien. Toch wordt het relatief weinig bezocht. Dat komt doordat het niet bij de geijkte bestemmingen hoort. Dat zijn nog steeds plaatsen als Arenal en Monteverde.”

Wat mis je van België, behalve familie en vrienden?

“Een goede pint! Ik zou hier nog wel eens een Belgisch biercafé willen openen.

Natuurlijk is het moeilijk om afstand te moeten nemen van je vrienden en familie thuis. In je thuisland heb je vriendschappen die misschien al twintig jaar teruggaan. Dat heb je niet in het land waar je naartoe verhuist. Dat is op zich geen probleem, maar wel iets waar je rekening mee kan houden. Als ik in België ben, kan ik wel 100 mensen bellen. Hier is dat minder.”

De ‘huispapegaai’ van Casa Aroma de Campo.

Heb je nog tips voor lezers met vertrekplannen?

“Costa Rica is waarschijnlijk het duurste land van Midden-Amerika. Maar ook het stabielste en het leukste om te bereizen. Dat betekent ook dat je hier de meeste concurrentie hebt, wanneer je iets in het toerisme wilt beginnen. Je Spaans kan niet goed genoeg zijn. Hoe beter je de taal beheerst, hoe beter je zal integreren. De taal kan je eigenlijk niet kennen zonder hier te wonen, want het dialect moet je leren begrijpen.

Mijn advies is om veel geld te sparen en hier eerst een tijd te komen wonen, voordat je iets opstart. Dat kost weliswaar (veel) geld, maar als je begint en door onervarenheid veel geld verliest, ben je het ook kwijt. Pas verder op voor valse vrienden, zeker in het begin. Als buitenlander word je nog altijd geassocieerd met geld. Ook je eigen instelling is belangrijk. Emigreren is geen vakantie. Het paradijs is hier niet, dat maak je er zelf van. Natuurlijk helpt het wel dat het hier zo vaak mooi weer is!”

Meer weten over Aroma de Campo?

Website: www.aromadecampo.com
E-mail: info@aromadecampo.com

• Over
• Laatste berichten

Sascha

Als Sascha niet op reis is, schrijft, praat of droomt ze erover. Haar verlanglijstje? De hele wereld! Sascha’s reishonger is voorlopig nog niet gestild.

Laatste berichten van Sascha (alles zien)

• Be Irish for a day – vier St. Patrick’s Day in Dublin - 11 maart 2024
• Stedentrip Eindhoven: 15x Doen in de Lichtstad - 7 april 2022
• 6x ‘Van het strand af’ op Curaçao - 14 september 2021